رباتیک کمکی پوشیدنی یک فناوری نوظهور با پتانسیل کمک به انسان‌های دچار اختلالات حسی حرکتی برای انجام فعالیت‌های روزمره است. این کمک افراد را قادر می‌سازد تا از نظر فیزیکی و اجتماعی فعال باشند، فعالیت‌ها را به طور مستقل انجام دهند و کیفیت زندگی خود را بازیابی کنند. این نوع از فناوری رباتیک پوشیدنی، که در تماس و تعامل مستقیم با بدن است، نیاز به رعایت انواع الزامات دارد تا سامانه و کمک‌های آن را کارآمد، ایمن و قابل استفاده به صورت روزمره برای فرد کند.
کاربرد حسگرهای پوشیدنی
پیشرفت سریع در توسعه لوازم الکترونیکی و مواد انعطاف‌پذیر، توسعه حسگرهای پوشیدنی پیشرفته را برای نظارت بر وضعیت بدن انسان و ربات کمکی امکان‌پذیر کرده است. برخی از پیشرفته‌ترین حسگرهای پوشیدنی را می‌توان به‌عنوان پارچه‌های الکترونیکی (مانند لباس‌های هوشمند) و پچ‌های الکترونیکی برای نظارت بر جنبه‌هایی همچون موقعیت و جهت‌گیری اندام‌های انسان، حرکت انسان و فعال‌سازی عضلات، عملکرد قلب، فعالیت مغز، آپنه خواب و بیماری پارکینسون به کار برد.
بسیاری از حسگرها در افراد برای نظارت بکار می‌روند، مانند فعالیت‌های ورزشی یا برای آزمایش‌های بالینی و تشخیص بیماری استفاده می‌شوند. این حسگرهای پوشیدنی همچنین در دستگاه‌هایی مانند ارتزهای رباتیک، اسکلت‌های بیرونی و دستکش‌های پوشیدنی نرم برای کمک به توانبخشی انسان و انجام فعالیت‌های روزمره استفاده شده‌اند. یکی دیگر از جنبه‌های جالب پوشیدنی‌ها این است که بسیاری از این دستگاه‌ها می‌توانند توسط مراقبین برای نظارت بر بیماران و شناسایی و مدیریت درمان‌ها در خانه استفاده شوند که تأثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی و بر بخش مراقبت دارند. فناوری‌های ارتباطی بی‌سیم، الکترونیک کم‌توان، مواد نرم و اینترنت اشیا تا حد بسیاری به حسگرهای پوشیدنی کمک کرده‌اند تا کوچک‌تر، سبک‌تر و کمتر دست و پا گیر شوند. همچنین به ساخت داده‌های قابل دسترسی از راه دور برای نظارت، پردازش و کنترل آنلاین کمک کرده‌اند.
