با توجه به اینکه حوزه اسکلت بیرونی به صورت مستمر در حال تغییر است ارائه تعریف اسکلت بیرونی در یک جمله دشوار است. اما می‌توان این برای تعریف اسکلت بیرونی گفت:
اسکلت بیرونی دستگاهی پوشیدنی است که هماهنگ با بدن کار میکند. در مقابل اسکلت بیرونی، ربات‌های خودکار قرار دارند که مستقل از کاربر کار می‌کنند.
اسکلت بیرونی به عنوان تقویت کننده روی بدن کاربر قرار می‌گیرد. بطوریکه کارایی انسان را باز می‌گرداند یا کارایی خاصی را به آن تحمیل میکند. در مقابل آن پروتزهای مکانیکی مانند بازوی رباتیک یا پا هستند. این دستگاه‌ها جایگزین اعضای بدن می‌شوند.
اسکلت بیرونی از اجزای صلب و سخت مانند فلز یا فیبر کربن؛ یا اجزای نرم مانند مواد الاستیک ساخته می‌شود.
اسکلت بیرونی می‌تواند منفعل باشد. یا با موتور و حسگر مجهز شده باشد و فعال باشد. در این صورت موتور آن را حرکت می‌دهد و نه نیروی کاربر.
اسکلت بیرونی می‌تواند متحرک یا ثابت(معلق) باشد. گونه ثابت به شکل انحصاری برای توانبخشی استفاده می‌شود.
اسکلت بیرونی می‌تواند کل بدن، فقط بالاتنه یا پایین تنه، یا قسمت خاصی از بدن مانند لگن یا مچ پا را بپوشاند.
اسکلت بیرونی همچنین کاربردهایی در بخش مهندسی و ساخت و تولید دارد. در حالت کلی این دستگاه می‌تواند یک لباس رباتیک، محافظ فعال، ماشین پوشیدنی، ژاکت فعال و … باشد.
