۱- توانبخشی با اسکلت بیرونی یکی از بهترین راه‌ها برای یادگیری مجدد راه رفتن، پس از ابتلا به به مشکلات حرکتی است.
اسکلت‌های بیرونی راه رفتن طبیعی را در طول توانبخشی شبیه‌سازی می‌کنند که سبب ایجاد سیگنال‌های مغزی قدرتمندی می‌شود و به لطف انعطاف‌پذیری مغز، می‌تواند به بیماران کمک کند توانایی راه رفتن خود را بازیابی کنند. اسکلت‌های بیرونی با استفاده از درایوهایی در مفاصل ران و زانو که پاهای کاربر را حرکت می‌دهند، راه رفتن طبیعی را شبیه‌سازی می‌کنند. اسکلت بیرونی می‌تواند توسط بیمار به طور مستقل یا با کمک یک درمانگر استفاده شود. آنها حاوی یک برنامه از پیش طراحی شده هستند که به درمانگران کمک می‌کند تا سطح سرعت و قدرت را بر اساس نیازهای بیمار کنترل کنند. اسکلت‌های بیرونی را می‌توان با تنظیم اندازه برای افراد مختلف سفارشی کرد.
۲- آموزش با اسکلت بیرونی بر سلامت روان بیمار تأثیر مثبت دارد.
بیمارانی که با اسکلت بیرونی تمرین می‌کنند، تنها پس از چند جلسه شاهد بهبود وضعیت خلقی، روحیه و سلامت روانی هستند. این می‌تواند ناشی از توانایی مکالمه چشم در چشم با افراد دیگر باشد. اسکلت‌های بیرونی همچنین به بیمارانی که به طور کامل بی‌حرکت شده‌اند امید می‌دهند، زیرا می‌توانند در طول تمرین دوباره راه بروند.
ایستادن در موقعیت عمودی فوایدی مانند بهبود گردش خون و حجم ریه نیز دارد که به سلامت کلی کمک می‌کند. اسکلت‌های بیرونی تمرین را هیجان‌انگیزتر می‌کنند، زیرا روشی بسیار پیشرفته‌تر برای توانبخشی هستند و به بیماران اعتماد به نفس می‌دهند که می‌تواند افسردگی و سایر مشکلات سلامت روان را کاهش دهد.
۳- برخی از مدل‌های اسکلت بیرونی را می‌توان با افکار بیمار کنترل کرد.
اسکلت‌های بیرونی به طور معمول انواع مختلفی از سامانه‌های کنترلی مانند دکمه‌ها، تبلت‌ها و عصاهای هوشمند دارند تا بیمار میزان حمایتی که از اسکلت بیرونی دریافت می‌کند را تحت اختیار داشته باشد. پیشرفته‌ترین روش کنترل در جهان امروز یک رابط فعالیت مغزی است که به بیماران اجازه می‌دهد اسکلت بیرونی را با استفاده از افکار خود فعال کنند. این موجب بهبود انعطاف‌پذیری عصبی می‌شود و ممکن است به بهبودی سرعت بخشد.
فیزیوتراپیست‌ها همچنین می‌توانند به راحتی به پایگاه داده دستگاه پزشکی برای تجزیه و تحلیل الگوهای حرکتی پیچیده و ثبت پیشرفت بیمار دسترسی داشته باشند.
۴- برخی از اسکلت‌های بیرونی با استفاده از موادی مشابه هواپیما ساخته می‌شوند.
اسکلت‌های بیرونی از مواد مختلفی در ساخت خود استفاده می‌کنند. رایج‌ترین آنها فیبر کربن و فلز است. برخی دیگر، از موادی مانند آلیاژهای فولادی و آلومینیوم که سنگین و سفت هستند ساخته می‌شوند. همه‌ی مواد اسکلت بیرونی باید به اندازه کافی قوی باشند تا در حالت عمودی از بیماران حمایت کنند.
۵- اسکلت بیرونی مختص اندام تحتانی نیست.
آیا می‌دانستید انواع مختلفی از اسکلت بیرونی وجود دارد؟ اسکلت‌های بیرونی به اسکلت بیرونی تمام بدن، بالاتنه و پایین‌تنه تقسیم می‌شوند. اسکلت‌های بیرونی همچنین می‌توانند قسمت خاصی از بدن مانند لگن، زانو، آرنج و حتی انگشت را بپوشانند.
۶- اسکلت بیرونی در صنایع پزشکی، نظامی، ساختمانی و خودروسازی کاربرد دارد.
دو نوع اسکلت بیرونی وجود دارد. اسکلت بیرونی پزشکی و اسکلت بیرونی صنعتی. اسکلت بیرونی پزشکی به طور معمول در توانبخشی برای کمک به بیماران و بازیابی تحرک استفاده می‌شود، در حالی که اسکلت بیرونی صنعتی برای تقویت عملکرد انسان کاربرد دارد. اسکلت‌های بیرونی صنعتی برای آسان‌تر کردن کار برای کاربر طراحی شده‌اند.
اسکلت‌های بیرونی صنعتی کاربردهایی در ساخت و ساز، خودروسازی و کشاورزی پیدا کرده‌اند. آنها بسیار رواج یافتند به طوری که اسکلت بیرونی بخشی از تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) برای برخی از شرکت‌های خودروسازی مانند فورد در نظر گرفته می‌شوند.
